At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Duo Reges: constructio interrete. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Sed quae tandem ista ratio est? Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.

Quis enim tam inimicus paene nomini Romano est, qui Ennii
Medeam aut Antiopam Pacuvii spernat aut reiciat, quod se
isdem Euripidis fabulis delectari dicat, Latinas litteras
oderit?

Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Comprehensum, quod cognitum non habet? Esse enim, nisi eris, non potes. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Quae contraria sunt his, malane?
Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.

Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Recte dicis; Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Certe non potest. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?

Bork: Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Explanetur igitur.: Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Nihil sane.: Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.
Tuum credibile?: Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.